Wat opviel is dat ze redelijk vergelijkbaar waren: het belangrijkste verschil was de vacht. De groenendaeler werd ontwikkeld uit een zwarte teef van een Belgisch herdershondras, die gekruist werd met een andere zwarte herdershond. De honden uit dat nestje werden de voorouders van de groenendaeler.
- Hond die geschikt is voor baasjes met ervaring
- Uitgebreide training nodig
- Gaat graag uitgebreid wandelen
- Gaat graag meer dan twee uur per dag wandelen
- Grote hond
- Een beetje kwijlen
- Moet om de dag verzorgd worden
- Blaffende en spraakzame hond
- Waakhond. Blaft en waarschuwt
- Heeft misschien wat training nodig om met andere dieren samen te wonen
Persoonlijkheid
Groenendaelers zijn aanhankelijke, toegewijde gezelschapsdieren die graag overal bij zijn. Hun natuurlijke waakinstinct slaat aan als ze het gevoel hebben dat het nodig is. Ze beschermen hun huis en gezin, dus het wordt niet aangeraden om dit waakinstinct al op jonge leeftijd te stimuleren, anders gaan ze je ook in 'normale' situaties bewaken. Vroege, grondige socialisatie is essentieel bij dit ras.
Oorsprong
Land van herkomst: België
Er zijn vier soorten Belgische herdershonden: de Groenendaeler, de Tervuerense herder, de Mechelse herder en de Laekense herder. Ze zijn vernoemd naar de Belgische regio's waar ze vandaan komen. We kennen deze hardwerkende Belgische herdershonden sinds de middeleeuwen. In de jaren 1890 heeft een professor van de Belgische school voor diergeneeskunde rasstandaarden opgesteld voor de verschillende Belgische herdershonden.