Sorry, you need to enable JavaScript to visit this website.
Your Pet, Our Passion.
Daniel

Regionaal leider Purina Instituut en dierenarts @ Purina

Daniel
Purina Ingrediënten

Purina Ingrediënten

Ga naar het onderdeel >

Gebruiken jullie alternatieve eiwitbronnen in jullie producten?

Als onderdeel van onze innovaties op het gebied van dierenvoeding staan wij open voor het ontdekken van nieuwe en vernieuwende ingrediënten, waaronder eiwitbronnen. Elk ingrediënt dat wij gebruiken heeft een doel en is geselecteerd op basis van de voedingsstoffen die een huisdier nodig heeft. Dit omvat de keuze uit een groot aanbod topkwaliteit eiwitbronnen (waaronder plantaardige en nieuwe eiwitbronnen zoals bijvoorbeeld insecten), zodat wij zowel nu als in de toekomst de beschikking hebben over duurzaam geproduceerde diervoeding. Eiwitten kunnen van verschillende bronnen afkomstig zijn. Wat vanuit het oogpunt van voedingswaarde belangrijk is, is niet de oorsprong, maar de kwaliteit.

Eiwit is een essentiële voedingsstof voor zowel honden als katten. Tijdens het spijsverteringsproces worden eiwitten uit voeding door enzymen afgebroken tot aminozuren, algemeen bekend als de bouwstenen voor eiwit in het lichaam. De aminozuren worden vervolgens gebruikt om nieuwe eiwitten in het lichaam te vormen: voor spieren, huid, vacht en antistoffen. Eiwitten bestaan uit essentiële en niet-essentiële aminozuren.

Essentiële aminozuren kunnen niet in een voldoende grote hoeveelheid in het lichaam worden geproduceerd en moeten worden aangeboden via de voeding van dieren. Zowel honden als katten hebben tien essentiële aminozuren nodig. Daarnaast hebben katten nog een aminozuur nodig, taurine (een aminosulfonzuur) dat uitsluitend voorkomt in eiwitten van dierlijke oorsprong.

Honden en katten hebben ook twaalf niet-essentiële aminozuren nodig. Deze aminozuren kunnen in het lichaam worden aangemaakt of worden aangeboden via voeding. Een evenwichtige voeding bevat zowel essentiële als niet-essentiële aminozuren.

Om te bepalen wat hoogwaardige eiwitten zijn, zijn zowel de verteerbaarheid als biologische beschikbaarheid belangrijk. Een eiwit wordt gedefinieerd als goed verteerbaar wanneer dit makkelijk kan worden afgebroken tot aminozuren, die vervolgens via het darmkanaal worden geabsorbeerd en via het bloed naar de weefsels en cellen van het lichaam worden geleid. Minder goed verteerbare eiwitten worden niet zo makkelijk afgebroken tijdens de spijsvertering, waardoor er minder aminozuren beschikbaar zijn om door het lichaam te worden geabsorbeerd. Onverteerde eiwitten worden uitgescheiden via de ontlasting. Eiwitten worden als biologisch beschikbaar gedefinieerd wanneer de aminozuren die ze leveren kunnen worden gebruikt door de cellen en weefsels van het lichaam.

Zowel dierlijke als plantaardige bronnen kunnen hoogwaardige eiwitten leveren wanneer ze worden opgenomen in diervoeding. Het verwerken en bereiden (produceren) van deze ingrediënten kan hun verteerbaarheid en biologische beschikbaarheid echter ook verbeteren of verminderen. Hier wordt tijdens het productieproces rekening mee gehouden.

Van ‘nieuwe’ (minder algemeen gebruikte, bijv. insecten) eiwitbronnen wordt soms gedacht dat deze beter zouden zijn voor huisdieren dan meer algemeen gebruikte dierlijke eiwitbronnen. Huisdieren hebben echter specifieke voedingsstoffen nodig, d.w.z. eiwitten en aminozuren, geen specifieke bron van eiwitten. Gezonde huisdieren voeding geven met ‘nieuwe’ eiwitten levert geen aanvullende gezondheids- of voedingsvoordelen op vergeleken met meer traditionele bronnen. Voeding met ‘nieuwe’ eiwitten kan nuttig zijn bij een vermoeden van voedselintoleranties of voedselallergieën, om te voorkomen dat het dier eiwitten binnenkrijgt waaraan het eerder is blootgesteld. Diervoeding met ‘nieuwe’ eiwitten kan echter niet voorkomen dat dieren een voedselallergie ontwikkelen en er zijn geen voordelen bekend voor gezonde huisdieren. Door een grotere diversificatie van eiwitbronnen kunnen we de natuurlijke hulpbronnen van onze planeet echter beter benutten.

Over het algemeen is de bron van het eiwit minder belangrijk dan de aminozuren die dit levert aan het dier. Elk eiwit levert een unieke set aminozuren. De meeste eiwitten bevatten niet alle essentiële aminozuren in de juiste verhoudingen. Zo ontbreken bij de meeste plantaardige eiwitten één of meer van de essentiële aminozuren. Alleen eiwitten van dierlijke oorsprong, zoals vlees of vis, bevatten taurine wat essentieel is voor katten. Een combinatie van plantaardige eiwitten, bijvoorbeeld soja en mais, kan elkaar echter aanvullen omdat de aminozuren die in het ene voedingsmiddel ontbreken, aanwezig zijn in het andere voedingsmiddel.

Ontdek in het volgende deel of meer eiwitten een betere voeding betekenen voor je huisdier.