Samojeed

Het meest voorkomende rasspecifieke probleem waar de Samojeed gevoelig voor is, is een bepaalde nierziekte. Net als andere hondenrassen kan hij ook last krijgen van verschillende erfelijke oogafwijkingen en heupdysplasie (een afwijking die kan leiden tot mobiliteitsproblemen). Het is belangrijk om naar de oogtesten en heupscores te kijken voordat er wordt gefokt.

Een Samojeed heeft vrij veel beweging nodig, zowel aan de lijn als los. Hij heeft een natuurlijke neiging om te trekken, maar je kunt hem trainen om naast je te lopen of een speciale halsband gebruiken. Een volwassen Samojeed heeft een paar uur beweging nodig per dag.

Honden van grote rassen moeten een andere verhouding van vitamines en mineralen uit hun voeding halen dan kleine honden. Ze zijn ook vatbaarder voor een opgeblazen gevoel en maagproblemen. Je kunt het risico daarop wel minimaliseren door vaker kleinere maaltijden aan te bieden.

Zijn vacht vergt veel verzorging en het is belangrijk dat de fokker je uitgebreide instructies geeft. Dagelijks borstelen houdt de vacht schoon en een keer per week moet hij uitgebreider verzorgd worden. Als de vacht nat of modderig wordt, laat je hem eerst drogen.Daarna kun je het vuil gemakkelijk eruit kammen. In zijn thuisland verhaart de ondervacht van de Samojeed één keer per jaar, meestal in de zomer. In huizen met centrale verwarming is dat twee keer per jaar. Als de vacht verhaart, vind je overal in huis haren en zul je hem vaker moeten verzorgen. Reuen hebben vaak langere haren dan teven.

De meeste honden kunnen van nature goed opschieten met kinderen, maar het is toch belangrijk dat honden én kinderen leren hoe ze op een respectvolle manier met elkaar omgaan. Zorg ook dat er altijd een volwassene in de buurt is en laat honden en jonge kinderen altijd onder toezicht met elkaar spelen.